Het eerste bezoek aan dit enorme kantoorgebouw van een staalfabriek, in het Noorden van Frankrijk, was alweer een paar jaar geleden. De grootsheid, het mooie verval en het ontbreken van graffiti waren reden om nog eens terug te gaan naar dit mooie pand. Vocht en temperatuurschommelingen hebben er inmiddels voor gezorgd dat het pand weer verder vervallen is en langzaam maar zeker doemt de vraag op hoe lang het nog zal duren voordat delen van het pand echt gaan instorten. Het dak is deels ingestort en zo lek als een zeef, wind en temperatuurschommelingen hebben vrij spel omdat ramen vaak ontbreken, waardoor er steeds meer pleisterwerk begint los te komen van de muren. Ervaring leert dan het dan niet lang meer duurt voordat muren echt gaan instorten...