Op weg naar een andere locatie kwamen we uit bij Maison Le Grand George, een verlaten huisje in Vlaanderen dat al door veel mensen gefotografeerd werd. Het was weer een trieste bedoeling waar bijna geen enkel meubelstuk en geen enkel decoratiestuk op de oorspronkelijke plek stond. Hoe triest kun je zijn dat je zelfs theekopjes op een stoel gaat plaatsen? Voormalige huizen worden oa vanwege die reden al lang door mij gemeden, zeker als de locatie al lang en breed gedeeld werd op fora en social media. De triestheid van het stagen (=in scene zetten voor een "betere" foto) neemt hand over hand toe en het lijkt niet meer te stoppen. "Take nothing but pictures and leave nothing but footprints" is 'heilig' bij urbex, maar voor foto-jagers kennelijk niet.